Het eerste viertal is de FSB-competitie gestart met een gelijkspel in Drachten. Na een goede reis kwamen we aan bij het adres dat nog als speelzaal op de website van de bond stond. Daar was het zo uitgestorven dat we argwaan kregen. Een blik op het competitiegidsje liet zien dat DSC inmiddels enkele kilometers verderop was gehuisvest. Zo kwamen we aan tijdens het openingspraatje van de plaatselijke competitieleider en zaten we net op tijd achter het bord. Aan bord 4 speelde Ahmad een rustige opening waarin langzaam maar zeker veel stukken werden geruild. Er waren wat matdreigingen achter de paaltjes en die benutte hij om te voorkómen dat hij een pion zou verliezen. Het leek nog even benauwd te worden toen hij een dubbelpion opliep, maar deze bleek uiteindelijk in het toreneindspel geen probleem: remise. 
Aan bord 3 speelde Klaas een mooie partij waarin hij al snel de overhand kreeg en met zijn paarden de zwarte stelling binnen kon komen. Kiezen uit de vele goede mogelijkheden kostte hem intussen zoveel tijd dat hij voor remise koos waar er nog best winstkansen waren.
Intussen leek Timo aan bord 1 de beste papieren te hebben tegen good old Roel Hazenberg. Timo probeerde met wat fijne zetten de zwarte koningsstelling op te blazen. Terug in de auto dacht hij dat hij mat had kunnen zetten. In de partij gebeurde dat niet en toen zijn aanval niet doorsloeg was de vraag of hij niet in gevaar was. Tegelijkertijd begon de tijd ook te dringen en zette hij te gehaast en dat was koren op de molen van de nestor uit Drachten die nauwkeurig bleef spelen en de winst opstreek. 
Zo was het aan ondergetekende om het gelijkspel te redden, en dat lukte ook nog, omdat wit zich uit zijn tent liet lokken. Met een kwaliteit voor en meer tijd leverde de winst geen problemen meer op. 

Frank Hoogenboom

Het eerste is de bekercompetitie goed begonnen. Thuis werd Bakkeveen met 3-1 verslagen. Aan bord 1 slaagde Timo erin na wat duw- en trekwerk in het centrum de witte koningsstelling te slopen, terwijl de witte lopers vanaf de andere vleugel moesten toezien. Ikzelf dacht wellicht te lang na, miste in het middenspel een mooie kans op pionwinst en wikkelde in tijdnood af naar een eindspel waarin zwart me remise aanbood in een stelling waar weinig meer in zat. Klaas was aan bord 3 het langste bezig. Hij stond aanvankelijk onder druk, maar wist zich eraan te ontworstelen richting een dame-eindspel. Toen hij de dames ruilde leek het nog benauwd te worden, maar gelukkig bleek het met gepromoveerde dames op het bord toch weer remise. Ahmad debuteerde in het eerste met een ovewinning in een toreneindspel. Het zag er even lastig uit toen zwart met een loper en torens leek te kunnen binnendringen, maar terwijl ik met de tijd worstelde, bleek hij toch aan de overkant van zijn bord te hebben toegeslagen.

 

Frank Hoogenboom

Zowel het eerste als het derde team boekten maandagavond belangrijke 2,5-1,5 overwinningen in hun thuiswedstrijden tegen SC Leeuwarden respectievelijk Lemmer.

Het eerste distantieerde zich met de overwinning van de laatste plaatsen en ook het derde kan nu weer omhoog kijken. 

Voor het eerste waren het 3 remises en één winstpartij die een woeste avond vol onweer (buiten) tot een goed eind brachten. Aan bord 1 kreeg Rob in een gesloten Siciliaan een woeste aanval te verwerken die hij - kennelijk - bekwaam afsloeg waarna de vrede werd getekend. Intussen was hetzelfde resultaat aan bord 4 tot stand gekomen waar in de partij van Nico het evenwicht nooit echt verbroken leek. Aan bord 3 deed Tromp Willem verwoede pogingen zijn ruimtevoordeel uit te buiten, maar zijn tegenstander ontweek behendig iedere poging tot dameruil, zodat ook hier tot remise werd besloten. Dat alles nadat mij aan bord 2 de winst in de schoot geworpen was. Mijn opponent had zijn huiswerk gedaan, maar ik slaagde er al snel in hem te ontregelen. Daarna moet ik minder doortastend zijn geweest, want ik won weliswaar een pion, maar het spel lag geheel aan zijn kant. Een ontijdige opstoot van zijn c-pion leverde me echter twee prachtige verbonden vrijpionnen op en een dreigende vork op d6 die niet te keepen viel. Aldus tevredenheid alom bij het eerste.

Het derde begon weliswaar met een 1-0 voorsprong, omdat Lemmer het tweede bord niet wist te bezetten, maar die voorsprong verdween als sneeuw voor de zon toen onze runner-up op de ratinglijst Louis niet bekend bleek met de uitval Pg5 in het tweepaardenspel. Hij speelde dan ook niet het pionoffer d5, maar De7? waarna wit dankbaar toehapte op f7. Mijn advies: bestudeer Van Foreest - Carlsen en Van Foreest - Anand uit het laatste Tata Steel-toernooi en je weet hoe het wél moet. 
Aan bord 4 slaagde Peter erin te winnen op een manier die mij even is ontgaan (Zijn geliefde Bird. Ik dacht eerst dat de aanval met de zware stukken op de korte rokadestelling doorsloeg, maar nu ik de partij heb overgeschreven blijkt dat de aanval wel goed werkte, maar niet direct. De winst zat hem erin dat de zwarte pionnenstructuur ongelukkig werd, en de zwarte koning naar de verkeerde kand van het bord werd gejaagd zodat Peters h-pion de weg vrijkreeg voor promotie. Een interessante partij, die nu ook op de partijenpagina te vinden is — RLB) en aan bord 1 zat Richard als laatste zich te verweren tegen een koningsaanval die toch leek door te slaan. Volgens zijn analyse moet hijzelf gewonnen gestaan hebben (volgens de computer, maar ik vermoed dat dat alleen gelukt was als ik ook als computer had gespeeld — RLB), maar dat was in de slotstelling zeker niet het geval: ondanks dat hij een stuk meer had, leek wit zwart de duimschroeven behoorlijk ver te kunnen aandraaien (zie de partijenpagina voor de analyse van Richard), maar kennelijk niet doorslaggevend. Wit zag daarom geen reden de aangeboden remise te weigeren. Eind goed, al goed, ook voor het derde dus.

Frank Hoogenboom

 

Misschien waren het wel de laatste officiële partijen van dit seizoen en echt succesvol waren ze niet, maar enerverend was het zéker!

Het begon maandag 9 maart met de bekerwedstrijd tegen Philidor 2. Onze tegenstanders hadden ermee ingestemd de wedstrijd later te spelen, omdat Nico en Rob zich op de oorspronkelijke wedstrijddatum ziek hadden moeten melden. Ook in het amateurschaken blijken drukke wedstrijdschema's geen uitzondering, maar de mannen uit Leeuwarden hadden de oplossing: op maandag wilde men ons in Heerenveen best ontvangen. We hadden er inderdaad ruim plek, omdat zowat iedereen bij Heerenveen uitwedstrijden aan het spelen was, geloof ik. 
Door loting werd bepaald dat Rob aan bord 1 wit had. Hij kwam in een obscure offervariant van het vierpaardenspel terecht die ik onlangs gezien meende te hebben, maar dan net niet op manier waarop hij het deed. Gelukkig leek zwart zich ook niet helemaal jofel te verdedigen, maar uiteindelijk zat er toch niet meer dan remise in (zie de partijenpagina). 
Hoe Tromp Willem ten onder ging heb ik in de commotie van de afgelopen week even vergeten.
Omdat invaller Klaas van Meijeren zijn kansen in een wildwestpartij ook niet had benut, stond het daarmee 2,5-,0,5 en bleef ik over. Een redelijk dooie variant van het Frans werd toch nog boeiend toen ik teveel hooi op mijn vork nam. Een toreneindspel met een pion minder was de uitkomst en wit speelde dat begrijpelijkerwijs een tijdje door. Wellicht was het remise te houden maar ik vond de juiste weg uiteindelijk niet (zie de partijenpagina), zodat we om 12 uur met slechts een halfje terug konden naar Emmeloord.

Om de volgende dag alweer richting Leeuwarden te rijden voor een ontmoeting met het eerste!
Dit keer was er over de uitslag geen enkel misverstand: 4x nul. 
Aan bord 1 maakte Rob er een compromitterende Siciliaan van. Geen eenvoudige stelling om aan te vatten en ergens raakte hij dan ook de weg kwijt. Het schijnt een te optimistische koningsaanval geweest te zijn die hem de das om deed. Hoe het mij verging aan bord 2 doe ik uitgebreid uit de doeken elders op deze pagina cq. op de partijenpagina. Aan bord 3 hield Tromp Willem zich zeer lang staande en remise leek voor hem bereikbaar totdat hij in opkomende tijdnood door een schaakblindheid werd getroffen. Aan bord 4 zat Frans Westermann die vrij machteloos moest toezien hoe vanuit een rustige opening zijn hele pionnenstelling langzamerhand werd opgevreten... 

Rest op dit moment weinig anders dan dat wij onze ziel in lijdzaamheid bezitten en afwachten tot het koning Corona behaagt ons weer enigzins met rust te laten... (maar Txh2!! pakt hij me niet meer af!)

Frank Hoogenboom

Het bekerteam behaalde een zwaar bevochten 2,5 - 1,5 winst in Sneek. Nadat we door feilen in de TomTom van Rob tussen de paaltjes door (en niet achter de paaltjes) de speelzaal hadden bereikt, konden we er eerst getuige van zijn hoe de wedstrijdleiding zijn wekelijkse worsteling met het verouderde indeelprogramma van de interne moest doormaken, voordat wij aan de slag konden. Met een zwaar overtuigde wedstrijdleider op de achtergrond kon er niets meer mis gaan. 

Terwijl mijn partij zich ontspon, nam ik de tijd om even in de uitgebreide bibliotheek te neuzen die de schaakclub Sneek in zijn 110(!!)-jarig bestaan heeft opgebouwd en zowaar kwam ik daar een boek tegen over mijn eerste club, de inmiddels 100(!)-jarige schaakclub Zeist. Ik zag er allerlei bekenden in terug, behalve mezelf. Je kunt niet alles hebben. Wie weet wat de eeuwigheidswaarde van deze pagina is...

Rob had zwart geloot en kreeg een wat wonderlijke variant van de Caro Kann op het bord waarin hij beter leek te staan, maar volgens zijn zeggen niet goed afwikkelde zodat hij wel een pion voor kwam, maar de actieve witte torens toch de remise verzekerden.
Aan bord 4 had Nico een voordeeltje dat hij maar steeds niet uit wist te bouwen, zodat ook hier tot remise besloten werd. Intussen zag ik dat naast mij Tromp Willem zijn belangijkste pion weggaf. Daarna slaagde hij er wonderwel in voldoende tegenspel tegen de witte koning te creëren om zelfs nog winstkansen te krijgen, zoals hij in de auto terug verklaarde. Remise was het resultaat.
Net als vorige week in Damwoude was ik weer als laatste klaar, maar dit keer mocht ik wel het punt bijschrijven. Cruciaal bleek de zet f7-f6. Toen hij winnend was, zagen we hem geen van beiden en toen hij verliezend was, speelde mijn tegenstander hem wél (zie hierna en de partijenpagina). Natuurlijk liet Wytse Wiersma me na afloop nog wel even weten dat ik in de tijdnoodfase geblunderd had, maar kniesoor die daar nog op lette! Nu maar afwachten wie de volgende tegenstander wordt.

Frank Hoogenboom