Print
Category: Externe Competitie
Hits: 3757

Maandag 6 oktober trapten we af voor de FSB-competitie 2014-2015 met een benauwde overwinning in Drachten.
Omdat de tegenstander van Nico Lemsom in kansrijke stelling de toegestane bedenktijd overschreed, werd het in Drachten nipt 4,5 -3,5 voor onze poldermannen. Nico had daarvoor in zijn bekende pittige stijl een stuk geofferd om de koningsstelling van zijn opponent op te blazen en lange tijd leek dat prima te lukken totdat hij zich op enkele zetten van het einde deerlijk vergiste en een stuk achter bleef. Zie voor de partij met deskundig commentaar van onze gevierde computerprogramma's, de link http://www.viewchess.com/cbreader/2014/10/9/Game2207406.html .

Aan bord 1 bouwde Rob Kamminga een aanvalsstelling op die er veelbelovend uitzag, maar zijn tegenstander kreeg na dameruil toch de overhand. Rob leek opgerold te worden door verbonden vrijpionnen, maar had verrassend kunnen toeslaan door met zijn h-pion door te lopen. Zoals het ging ontstond een standaardeindspel van T+pi - T dat op tempo verloren bleek.
Timo Koffeman had een bepaald vervelende avond. Al snel kwam hij in een siciliaan slechter te staan. Terwijl zijn tegenstander lang gerocheerd had en met zijn koningsvleugelpionnen oprukte, aarzelde hij naar welke kant te gaan. Voor hij het wist drongen de witte stukken zijn stelling binnen en raakte zijn koning volledig ingesloten. De uitvallen Th5 en Ta5 hielpen hem weinig, zijn pionnenopmars naar de witte koning beet op graniet en tenslotte werd hij met enkele krachtzetten uit zijn lijden verlost.
Aan bord 3 kon ik niet aantonen dat ik geleerd had van mijn voorgaande matige partijen. Ik meende met wit Jon Derks te imiteren in een Konings-Indiër, maar merkte al snel dat mijn tegenstander het toch wat energieker aanpakte met c5 én e5. Na het onhandige Dc2 kwam zwart met Lf5 op groot voordeel. Hij veroverde het loperpaar en leek ook pionnen te gaan pakken, maar een wanhoopsuitval met Ta6 had onverwacht effect. Op het moment dat ik remise aangeboden kreeg, kon ik tijdelijk een pion veroveren en afwikkelen naar een remise-eindspel. Daarin kreeg ik nu eens zélf een toren in de schoot geworpen.
Naast me speelde Johan ten Napel een modelpartij. Hij neutraliseerde bekwaam het witte gevaar en marcheerde vrolijk door met zijn e-pion.
Droefenis daarentegen bij Tiemen de Jong die zowaar in een enigzins normale Spaanse partij voordeel bereikte, maar vervolgens een loper gaf die hij nooit meer terugzag.
Tromp-Willem van Urk, invaller voor Henk Valkema, had zo lang niet gespeeld dat we hem de regels leken te moeten uitleggen.Toch bereikte hij met actief spel een mooi stukkeneindspel met een pion meer waarin zijn paard de overhand had over de loper en hij aan het langste eind trok.
Jacob de Jong speelde dit seizoen ook nog niet en was blij dat hij nog wakker was toen hij in een mooie stelling van verder spelen afzag en genoegen nam met remise. 
 
Frank Hoogenboom