Print
Category: Externe Competitie
Hits: 4210

Het eerste heeft voor het eerst in jaren weer eens een wedstrijd verloren. Na de eerste speelavond in Damwoude stond het weliswaar nog gelijk tegen Schaakwoude I (3-3), maar de tweede avond leverde slechts een halfje op waardoor het 4,5-3,5 werd. 

Nadat met enige moeite de ingang van de speelzaal was gevonden, ontspon zich 28 november een interessante strijd aan alle borden waar die avond werd gespeeld. Aan bord 8 leek Frans Brouwer te worden weggeblazen, maar al gauw bleek dat zijn tegenstander op graniet beet. Toen Frans ook nog eens pionnen kon veroveren, ging het snel: 1-0 voor Emmeloord. Ook Henk Valkema had aan bord 5 aanvankelijk weinig reden tot klagen. De Pirc van zijn opponent bestreed hij met gepaste agressie. In redelijke stelling meende hij echter Th3? te kunnen spelen waar naar zijn zeggen eerst Kh1 zwart in grote moeilijkheden had gebracht. Na het ontnuchterende Dxh3 moest hij snel de vlag strijken. Johan ten Napel stond aan bord 6 in de Dame-Indiër de hele avond onder druk. Lange tijd wist hij zich met kunst- en vliegwerk te verdedigen, maar tenslotte waren de dreigingen hem toch te machtig. Bij Timo Koffeman aan bord 3 gingen de dames al snel in de doos waarna zich een lang manoevreerspel ontspon waarin zwart het eerst zijn geduld verloor. Timo wist er wel raad mee: 1-0. Tiemen de Jong belandde aan bord 7 na een agressieve opening in een toreneindspel dat remise leek te gaan worden, maar kennelijk door zijn opponent zo briek behandeld werd, dat Tiemen toch nog met de eer ging strijken. Tenslotte was er bord 1 waar ondergetekende in een Tarrasch aanvankelijk het beste van het spel had. Met e4! stak ik de lont in het kruitvat, maar moest na Pxe5! gevolgd door d4-d3 erkennen dat dat misschien niet zo verstandig was geweest. Gelukkig overzag mijn tegenstander dat ik het hem met Da4 behoorlijk lastig kon maken. Wellicht had ik na Dxa7 met Dxb7 nog een pion moeten snoepen, maar dat durfde ik, sterveling als ik nu eenmaal ben, niet aan. Er ontstond nu een scherp middenspel waarin alles draaide om de vraag of zwart voldoende dreigingen tegen mijn koning kon ensceneren om me te beletten zijn vrijpionnen te veroveren. Helaas bleef er inderdaad één zo'n vermaledijde luis in de pels over die me een stuk kostte en de partij.

Op de tweede avond (4 december) remiseerde Rob Kamminga (bord 2) en verloor Nico Lemsom (bord 4). Details van deze partijen volgen nog.

Frank Hoogenboom