Het eerste herstelde zich krachtig van de vervelende nederlaag tegen Steenwijk. De reserves van Sneek werden met 6,5-1,5 afgeschminkt.
De mannen uit Sneek werd slechts een drietal remises gegund. Aan de borden 1,4 en 5 van respectievelijk Timo, Johan en Henk kwamen al snel stellingen op het bord die inderdaad op niets anders dan een puntendeling konden uitlopen.
Aan bord 2 schoof Rob een avond lang langzaam maar zeker zijn pionnen richting de zwarte koning om tenslotte met een gericht stukoffer de koningsstelling op te blazen. Even nog de vraag of zwart zich nog had kunnen verdedigen, maar uiteindelijk zal het genoeg geweest zijn. Uw verslaggever werkte zich aan bord 3 lelijk in de nesten en had weinig fiducie meer in een goede afloop toen mijn tegenstander eerst de dameruil accepteerde en kort daarna een pion meende te kunnen winnen, maar helaas overzag dat zijn stukoffer incorrect was. Daarna moest ik nog wel tot 12 uur zwoegen voor het punt binnen was, waarbij ik onderweg in de tijdnood nog eens van geluk mocht spreken dat ik geen (tweede) pion voor het stuk verloor.
Aan bord 6 speelde Nico een spectaculaire aanvalspartij waarin hij zijn torens als aanvaller en verdediger tegelijk liet functioneren door ze razendsnel over de 3e rij van de damevleugel naar de koningsvleugel over te brengen. Een ijzersterk paard op e6 deed de rest.
Bord 7 was voor Tromp Willem die al gauw oprukte op de damevleugel en met een mooi paard vanaf c5 pion e4 onder schot nam. Tenslotte ontstond een dame-eindspel dat hij bekwaam uitschoof.
Aan bord 8 zegevierde Klaas die weliswaar grinnikte toen zijn tegenstandster een lang uitgesteld korte rochade uitvoerde maar vervolgens bleek hij toch enkele pionnen te kunnen veroveren die hem de winst garandeerden.

Frank Hoogenboom