Misschien waren het wel de laatste officiële partijen van dit seizoen en echt succesvol waren ze niet, maar enerverend was het zéker!

Het begon maandag 9 maart met de bekerwedstrijd tegen Philidor 2. Onze tegenstanders hadden ermee ingestemd de wedstrijd later te spelen, omdat Nico en Rob zich op de oorspronkelijke wedstrijddatum ziek hadden moeten melden. Ook in het amateurschaken blijken drukke wedstrijdschema's geen uitzondering, maar de mannen uit Leeuwarden hadden de oplossing: op maandag wilde men ons in Heerenveen best ontvangen. We hadden er inderdaad ruim plek, omdat zowat iedereen bij Heerenveen uitwedstrijden aan het spelen was, geloof ik. 
Door loting werd bepaald dat Rob aan bord 1 wit had. Hij kwam in een obscure offervariant van het vierpaardenspel terecht die ik onlangs gezien meende te hebben, maar dan net niet op manier waarop hij het deed. Gelukkig leek zwart zich ook niet helemaal jofel te verdedigen, maar uiteindelijk zat er toch niet meer dan remise in (zie de partijenpagina). 
Hoe Tromp Willem ten onder ging heb ik in de commotie van de afgelopen week even vergeten.
Omdat invaller Klaas van Meijeren zijn kansen in een wildwestpartij ook niet had benut, stond het daarmee 2,5-,0,5 en bleef ik over. Een redelijk dooie variant van het Frans werd toch nog boeiend toen ik teveel hooi op mijn vork nam. Een toreneindspel met een pion minder was de uitkomst en wit speelde dat begrijpelijkerwijs een tijdje door. Wellicht was het remise te houden maar ik vond de juiste weg uiteindelijk niet (zie de partijenpagina), zodat we om 12 uur met slechts een halfje terug konden naar Emmeloord.

Om de volgende dag alweer richting Leeuwarden te rijden voor een ontmoeting met het eerste!
Dit keer was er over de uitslag geen enkel misverstand: 4x nul. 
Aan bord 1 maakte Rob er een compromitterende Siciliaan van. Geen eenvoudige stelling om aan te vatten en ergens raakte hij dan ook de weg kwijt. Het schijnt een te optimistische koningsaanval geweest te zijn die hem de das om deed. Hoe het mij verging aan bord 2 doe ik uitgebreid uit de doeken elders op deze pagina cq. op de partijenpagina. Aan bord 3 hield Tromp Willem zich zeer lang staande en remise leek voor hem bereikbaar totdat hij in opkomende tijdnood door een schaakblindheid werd getroffen. Aan bord 4 zat Frans Westermann die vrij machteloos moest toezien hoe vanuit een rustige opening zijn hele pionnenstelling langzamerhand werd opgevreten... 

Rest op dit moment weinig anders dan dat wij onze ziel in lijdzaamheid bezitten en afwachten tot het koning Corona behaagt ons weer enigzins met rust te laten... (maar Txh2!! pakt hij me niet meer af!)

Frank Hoogenboom