Details

Written by Frank Hoogenboom

Category: Externe Competitie

Published: 27 October 2014

Hits: 3778

We hebben ook onze tweede bondswedstrijd gewonnen. Het jubilerende Heerenveen had gevraagd een week eerder te spelen, zodat zij 3 november hun eeuwfeest konden vieren. De mannen uit de stad van Thialf leken al meer met feestvieren dan met schaken, want we "trakteerden ze op een grote nederlaag. Henk Valkema was als eerste klaar. Zijn tegenstander weigerde zijn pionoffer en leek de zaken aardig onder controle te hebben. De dames werden geruild en Henks koning leek minder te staan dan die van zijn tegenstander. Ergens moet die zich vergist hebben, want ineens kon Henk een kwaliteit en de winst opstrijken. Ikzelf  speelde intussen een correcte remise. In het Dame-Indisch puzzelde ik lang hoe ik het witte initiatief kon indammen en even leek ik in moeilijkheden te raken, toen wit toch e4 kon spelen, maar nadat er centrumpionnen en een loper waren geruild, bood mijn opponent plotseling remise aan. In iets slechtere stelling zag ik geen reden te weigeren. Intussen dacht de tegenstander van Rob Kamminga lang na nadat Rob op e4 met Pc6 had geantwoord. Er ontstond een soort aangenomen Koningsgambiet waarin wit met steeds minder tijd op de klok het niet voor elkaar kreeg aan te tonen dat hij werkelijk iets voor zijn pion(nen) had. Uiteindelijk perste hij er nog iets van een koningsaanval uit, maar toen die niet doorsloeg, streek hij letterlijk en figuurlijk de vlag. Johan ten Napel nam zijn tegenstander vanaf het begin in de tang. In een opstelling die aan de Nimzowitsch-variant van het Frans deed denken, manoeuvreerde hij rustig richting de zwarte koning om toe te slaan toen zijn tegenstander een stukverlies over het hoofd zag. Jacob de Jong kwam met zwart in zijn geliefde Caro-Kann al snel in een iets voordeliger eindspel terecht waarin hij erin slaagde op een bijna leeg bord toch dreigingen tegen de witte koning te creëren. Zijn paard bleek veel sterker dan de kreupele loper van wit en zo veroverde hij eerst een pion waarna hij geen moeite had het pionneneindspel te beslissen. Debutant Shahbaz Alavi speelde een puike partij waarin hij weer zijn bekende gepointeerde combinatiespel ten beste gaf. Iedere keer als zijn tegenstander de stelling gelijk leek te trekken, bleek Shahbaz toch weer een nieuwe dreiging in het spel gevlochten te hebben. Ten einde raad meende de Heerenvener tenslotte een stuk te moeten offeren, maar Shahbaz wist daar wel raad mee. Bepaald gelukkig was Timo Koffeman die met wit vanuit een Spaanse opening in een bedenkelijke stelling terechtkwam. Met een kwaliteitsoffer probeerde hij het tij te keren. Aanvankelijk leek dat een kansloze affaire, maar met een vrije a-pion leek hij nog een aardig eind te komen. Na het slimme Dc8 (dr Dxh3) had ik het idee dat het op slag uit was. Met Td1 en Lxg6 probeerde Timo er het beste van te maken en onverwacht kreeg hij de beloning voor de toonde moed toen hij na het incorrect Kh8? met het verrassende Dh1+ vernietigend kon toeslaan. Enige verliezer aan de kant van Emmeloord werd daarmee Nico Lemsom die er niet in slaagde te bewijzen dat hij in de Marshall terecht een pion had geofferd. De opmars f5-f4 leek alleen in het voordeel van wit die een gewonnen dame-eindspel bereikte. Eindstand 6,5 - 1,5.

Frank Hoogenboom